
Λοιπόν, στην ψηφοφορία για το πώς θεωρείτε κατά την γνώμη σας ότι είναι η ταινία "Το Σύμπλεγμα Baader-Meinhof" έλαβαν επί 13 ψήφων:
1) Επικίνδυνα άτολμη, σχετικά απολίτικη: 9
2) Μια κατά το δυνατόν αντικειμενική θεώρηση: 4
3) Ειλικρινής προσπάθεια ισορροπίας όλων των απόψεων: 3
4) Από 1 ψήφο οι επιλογές Μια ύπουλα καθεστωτική θέση-δυσφήμηση της RAF/
Μια συμπαθούσα προς RAF άποψη/ Τραγελαφική σύγχυση/ και Απλά, μια πολύ όμορφη ταινία.
8) Μαυρίστηκε το: Μια νεοφιλελεύθερη ανάγνωση.
Αξιοσημείωτα: Η μεγάλη πλειοψηφία των pollωθέντων αποκόμισε την άποψη ότι η ταινία ήταν επικίνδυνα άτολμη και σχετικά απολίτικη. Είναι πεντακάθαρο ότι σ' αυτήν την άποψη συγκλίνουν οι περισσότεροι και χαίρομαι γιατί αυτή ακριβώς είναι και η δική μου άποψη, που την υποστήριξα στην ανάρτησή μου. Προσωπικά, δεν περίμενα ότι μια τέτοια πλειοψηφία θα είχε την ίδια γνώμη με μένα. Αλλά φαίνεται ότι οι περισσότεροι μείναμε λίγο πολύ με την ίδια εντύπωση, κι έτσι το άρθρο μου απλά κόμιζε γλάυκα εις Αθήνας, ή κόμιζε μολότοφ εις Εξάρχεια, για να κάνω ένα επαναστατικό update της έκφρασης. Από κει και πέρα, μου άρεσε επίσης το γεγονός ότι υπήρχε μια σχετική ποικιλία απόψεων. Η άποψη ότι η ταινία είναι κατά το δυνατόν αντικειμενική πήρε 4 ψήφους, και 1 ψήφο ότι η ταινία είναι απλά πολύ όμορφη. Οπότε υπήρξαν κι αρκετοί που μείνανε με μια σφαιρικώς θετική εντύπωση απ' την ταινία. Ενώ από μία ψήφο πήραν κι όλες οι άλλες απόψεις, ακραία αντιτιθέμενες μεταξύ τους, που σημαίνει ότι όντως η ταινία διέθετε μια πολυσημία, και η ψηφοφορία που έβαλα είχε τον λόγο της. Τέλος, κανείς δεν είδε "νεοφιλελεύθερη ανάγνωση" στην ταινία, ομολογώ ότι ήταν μια σουρεαλιστική και πομπώδης πινελιά αυτή η έκφρασή μου.
Πάμε τώρα στον έτερο τρομοκράτη, που άσκησε την τρομοκρατία της βλακείας, ήτοι τον W. Το θέμα ήταν η οπτική του Oliver Stone και το κατά πόσο πετυχαίνει να είναι ακριβοδίκαιος στην αντιμετώπιση αυτών των λεπτών ζητημάτων.
Επί 9 ψήφων έλαβαν:
1) Μια βαθύτερη κριτική θα την ήθελα: 4
2) Από 2 οι επιλογές: Βοηθά να καταλάβουμε το background του/ Τον δείχνει ακριβώς όσο βλάκας είναι/ Μ'αρέσει που δεν τον δαιμονοποιεί.
5) Από 1 ψήφο οι επιλογές: Τον εξωραίζει- σχεδόν αθωώνει/ Είναι προβοκάτσια για την σπίλωσή του/ Τον δείχνει πιο βλάκα απ' ό,τι είναι.
8) Μαυρίστηκε το: Τον δείχνει λιγότερο βλάκα απ' ό,τι είναι.
Με λίγα λόγια ένα είναι το σίγουρο. Ότι ο πραγματικός Bush δεν είναι πιο βλάκας απ' ό,τι τον δείχνει η ταινία. Από κει και πέρα, η πλειοψηφία θα ήθελε μια βαθύτερη κριτική, με λίγα λόγια δεν πείστηκε από την απόφαση του σκηνοθέτη να χειριστεί με τέτοιο τρόπο το θέμα του, ούτε από το κείμενό μου, που βασικά υποστήριξε αυτήν την επιλογή. Μετά έλαβαν ψήφους όλες οι αντιτιθέμενες μεταξύ τους απόψεις, που δείχνει ότι κι εδώ όντως υπήρχε ζήτημα και πολυσημία, κι η ψηφοφορία είχε το νόημά της. Τα συμπεράσματα δικά σας.

1 σχόλιο:
Επιτέλους άρχισες να ασχολείσαι ξανά με τα σοβαρά θέματα. Χαίρομαι!
Δημοσίευση σχολίου