Με μία λέξη: Αμερικανιά!
Ξέρω ξέρω, είναι ισοπεδωτική αυτή η λέξη, που έχουμε συνηθίσει να την χρησιμοποιούμε υπέρ του δέοντος, αλλά μερικές φορές ταιριάζει. Εννοώ: Ατομοκρατία, βουλησιαρχία, υπαρξιακή φούσκα από το και καλά μεγαλείο της σύλληψης ως την ρηχότητα των καταστάσεων, που πραγματικά βλέπεις, απουσία πραγματικού ιστορικού και κοινωνικού προβληματισμού, όταν όλη η Ιστορία του 20ου αιώνα γίνεται χαζοχαρούμενο ντεκόρ.
Με δύο λέξεις: Forrest Gump.
Συν ότι η ερμηνεία του Brad Pitt ήταν επίπεδη. Η Banchett μου άρεσε εδώ, όπως μ' αρέσει πάντα, αλλά δεν είχε χημεία με τον Pitt, ούτε εδώ ούτε στο Babel. Το voice over εκνευριστικό, όντας ένα μόνο μεταξύ πολλών θλιβερών συμπτωμάτων. Για μία, -σε αντίθεση με την δική μου- πολύ σοβαρή και μη αφοριστική (όπως η δική μου) κριτική της ταινίας, με την οποία συμφωνώ απόλυτα, δείτε στον "Αναχωρητή" του Γιώργου Μπουκάτσα.
